ΖΩ ΜΕΣ' ΣΤΗ ΜΑΓΕΙΑ...

    Σφίξαν οι ζέστες αγαπητοί μου και μόνο για πολιτικά δεν έχω διάθεση να μιλήσω. Αν και θα κάνω τα σχολιάκια μου στα υστερόγραφα, δε θα σας αφήσω παραπονεμένους! Λέω να πούμε για μουσική. Και τί να πρωτοπεί κανείς για ένα τόσο τεράστιο θέμα. Το καλύτερο το έχει πει ο Νίτσε: "Χωρίς μουσική η ζωή θα ήταν ένα λάθος". Συμφωνώ απόλυτα με τον σύντροφο Φρήντριχ, διότι εδώ που τα λέμε η μουσική είναι το αλατοπίπερο στη ζωή μας. Εκφράζει είτε με λόγια είτε με τη μελωδία πράγματα που αισθανόμαστε και πολλές φορές δεν τα βγάζουμε στην επιφάνεια.
    Το ταξίδι ξεκίνησε γύρω στις εννιά το βράδυ. Κάπου σε μια πλατεία, σ'ένα τσιπουράδικο. Η παρέα άρχισε να "φτιάχνεται" με τα πρώτα ποτηράκια. Απ' τα ηχεία να μας συνοδεύει το "Χαράτσι" του Παπάζογλου. Και δώστου συζητήσεις και φωνές και γέλια τρανταχτά. Και πάνω που προσπαθώ να εξηγήσω σ'έναν "μυρωδιά" ότι προτιμάω το τσίπουρο με γλυκάνισο να και η Χαρούλα η Αλεξίου με τον "Μπαρμπαγιαννακάκη" της. Και "εβίβα" και "στην υγειά μας και οι μπάτσοι μακριά μας", "το πολυτεχνείο ζει" και άλλα τέτοια γραφικά! Σκάνε και οι μεζέδες και πάνω στη μάχη πατάτας, μελιτζανοσαλάτας και κασεροκροκέτας παρεμβαίνει ο Ζαγοραίος για να μας πει για "το παιδί από τα Σπάτα". Μεράκλωσε ο Γιωργάκης και η κανάτα με το νερό έγινε θρύψαλα!
    Μεταφερθήκαμε λίγο παραπέρα, σε μπαρ ελληνικό,μου είπανε. Ο Μάλαμας μας καλωσόρισε. "Άσε τα ψέμματα και βγες απ' τον τεκέ". Κάτσε ρε Σωκράτη,ακόμα δε μπήκα! Ο Στελλάρας ζαχαρώνει δυο μικρές στην απέναντι παρέα, αλλά αυτές το παίζουν δύσκολες! Αγάνάκτησε κι αυτός και ήρθε να δέσει γάντι ο Μητροπάνος με το "Δεν πάει άλλο". Ο Μπιλάκος να πίνει αβέρτα και να χαμογελάει σα χαζοχαρούμενος! Και ο Ζαμπέταρος με τη Μοσχολιού να λένε το "Επεμβαίνεις". "Βάλε άλλη μία Ηavana και γρήγορα"!!!
    Κοντεύει δύο και χτυπάει το τηλέφωνο. "Παρακαλώ"... "Έλα όπως είσαι dizzy να χτυπηθούμε"!! "Χλωμό, είμαι αλλού". "Ρε έλα από 'δω γίνεται της Πόπης"!! Εγώ μέσ' στη σούρα μου κατάλαβα πως στο μαγαζί είναι η Τσαπανίδου και επειδή της έχω μια αδυναμία είπα να βολτάρω κατά 'κει! Χέρια σηκωμένα, σταυρωτά σχεδόν, όλο το μαγαζί στο πόδι! "Brothers I am calling"...Δεν κόβω και τις φλέβες μου για τους Manowar, αλλά μια ανατριχίλα μ' έπιασε! Και η βαρελίσια να ρέει άφθονη. Πόσο να τ'ανακατέψω ακόμα όμως; Το στομάχι μου θα γίνει μολώτοφ! "Crusader" από Saxon και τα κεφάλια πάνε πέρα δώθε σαν τρελά! Η μελαχροινή σερβιτόρα έχει να δώσει πολλά. Παραγγέλνω ένα τζιν τόνικ και αφήνω στους θεούς Maiden  να με παρασύρουν. "Take my hand, I' ll lead you to the promised land"...O DJ επιλέγει να το χαλαρώσει λίγο με Scorpions και ο Γιωργάκης παίρνει τηλέφωνο για να με κράξει. "Έλα ρε μαλάκα, πάμε για αλλού"..."Πού αλλού"; Δεν έχω αντιστάσεις όμως για παζάρια...
Χώρος κλειστός, καμιά δεκαριά τραπεζάκια. Το μαγαζί τίγκα στο κόσμο και στη καπνίλα! Ο σγουρομάλλης τραγουδιστής με λευκό πουκάμισο, ανοιχτό μέχρι το στήθος α λα Παπαμιχαήλ τραγουδάει "το καλύτερο μπεγλέρι" του Μαργαρίτη και γίνεται πανικός! Έτσι και πιω τις μπόμπες που σερβίρουν εδώ θα αρχίσω να ξερνάω όπου βρω! Αλλά ο Στελλάρας φαίνεται πως θέλει να φτάσει στο πάτο και παραγγέλνει μια μπουκάλα ουίσκι. Το γύριζει σε Απόστολο Νικολαϊδη ο τραγουδιάρης. "Αφού έχω εσένα ζωή μου και λατρεία ζω μεσ' στη μαγεία και γαμώ τα υπουργεία"! (είχα δεν είχα πάλι στα πολιτικά το γύρισα!) Μετά δε θυμάμαι και πολλά. Ξύπνησα σπίτι μου. Κοιμήθηκα με τα ρούχα μου, που βρωμούσαν τσιγαρίλα! Πάω να κοιταχτώ στο καθρέφτη. "Διόνυσε, τα ξενύχτια κομμένα, πρέπει να σοβαρευτείς επιτέλους". Μετά από δύο δευτερόλεπτα μουντζώνω το καθρέφτη και πάω να φτιάξω το καφέ μου!!!
Υ.Γ: Θα φτιάξουνε λέει κυβέρνηση οι τρεις τους. Πάνω από τέσσερα μηνάκια δύσκολα να βαστίξουν. Όλοι τους το παιχνίδι του Τσίπρα παίζουν...
Υ.Γ 2: Η λέξη "επαναδιαπραγμάτευση" πού χάθηκε ρε παιδιά; Να βάλουμε τη Νικολούλη να ψάξει να τη βρει, κρίμα είναι...