ο ρεαλισμός και... η Πόλη!


«Και μη έχοντας πιο κάτω άλλο σκαλί να κατρακυλήσεις πιο βαθιά στου Κακού τη σκάλα.. για το ανέβασμα ξανά που σε καλεί θα αισθανθείς να σου φυτρώνουν, ω χαρά!, τα φτερά, τα φτερά τα πρωτινά σου τα μεγάλα!!!»

Είναι καλό να διατηρούνται οι παραδόσεις.. Πόσο μάλλον όταν έχουν να κάνουν με μια αυτοκρατορία σχεδόν 1000 ετών.. Δεν μπορείς να διαγράψεις έτσι απλά μια χιλιετία ιστορίας και να πεις «δε γαμιέται, ότι έγινε έγινε»..

Εδώ μερικοί χωρίζουν από ένα χρόνο σχέση και κάνουν άλλα 20 να την ξεπεράσουν… Ούτε το μίσος σπείρουν οι παραδόσεις ούτε εμποδίζουν την… «ανάπτυξη».

Δεν πειράζει να θυμόμαστε την Κωνσταντινούπολη… Άλλωστε όλες οι άλλες πόλεις του κόσμου έχουν ένα όνομα… αυτή είναι η Πόλη!  Και την είπαν Πόλη γιατί ήταν η πιο ωραία πόλη του κόσμου..

Η Κωνσταντινούπολη, όπως και η Ιστορία δεν είναι κάτι νεκρό που πέρασε και πάει.. Την κουβαλάμε στο αίμα μας, μαζί με όλους τους νεκρούς προγόνους μας…

Εμείς είμαστε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, εμείς ο Αλέξανδρος, εμείς κι ο Οδυσσέας! Δεν είναι παραμυθάκια που πρέπει να μάθουμε παπαγαλία για να γράψουμε καλά στις εξετάσεις…

Καταλαβαίνω απόλυτα αυτόν που στην εποχή του απόλυτου ρεαλισμού και υλισμού, τα αντιλαμβάνεται όλα αυτά σαν παπαρίτσες φαντασμένων ονειροπόλων, αλλά δυστυχώς για αυτούς η Ιστορία δεν γράφεται από τους «ρεαλιστές»…

Και ειδικά στην ιστορία του ελληνικού έθνους ο… «ρεαλισμός» είναι απών!

Οπότε Βενιζέλο και Σαμαρά αφήστε τους «ρεαλισμούς».. Σε λάθος κοινό απευθύνεστε…

Είμαι ο Άνεμος που σκάει μύτη Κυριακή μεσημέρι και σας γαμάει το μπάνιο… Τα μπογαλάκια σας και σε άλλη παραλία…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου