Η ώρα της αλήθειας έφτασε. Και μη σας πανικοβάλλει αγαπητοί μου ο τίτλος. Η γνωστή ατάκα του Λάμπρου Κωνσταντάρα δεν έχει σκοπό τον εκφοβισμό, παρά μονάχα την αφύπνιση. Ξέρω πολύ καλά ότι όσο πλησιάζει η κρίσιμη στιγμή λειτουργουν μέσα σας τα ένστικτα της αυτοσυντήρησης. Μαλακώνετε και ο Σαμ αρχίζει και γίνεται πειστικός. "Μπαίνετε" στη διαφήμισή του, "φοράτε" και σεις το ψεύτικο χαμόγελο και πιστεύετε πως "η Ελλάδα θα τα καταφέρει". Ή μήπως δεν είναι έτσι Μπάμπη; Αλλά και ο Μπένι φαίνεται ο στιβαρός ηγέτης. Μέχρι χθες φώναζες Αννούλα ότι λέει ναι σε όλα. Τώρα τολμάς και ψελλίζεις πως είναι ο μοναδικός αξιόπιστος διαπραγματευτής στην Ευρώπη. Ε ΛΟΙΠΟΝ ΟΧΙ!
Δεν θα σας αφήσω μόνους σας αγαπητοί μου. Είμαι εδώ για να σας θυμίσω ότι τίποτα δεν άλλαξε από δαύτους. Να σας θυμίσω επίσης ότι αυτοί είναι που προσπαθούν να σε εκφοβίσουν με χίλιους δυο τρόπους για να υποκύψεις στο δικομματισμό. Είμαι εδώ ρε Μπαμπίνο για να σου θυμίσω πως ότι κι αν γίνει την επόμενη μέρα των εκλογών θα συγκυβερνήσουν οι δύο "αντίπαλοι". Γιατί πολύ απλά χρειάζεται ο ένας τον άλλον, αλλά και γιατί αυτό θέλουν τα αφεντικά τους. Άρα η ψήφος σε πασοκ-νδ είναι μια ψήφος σε συγκυβέρνηση πασόκ-νδ.
Δεν θα πας με θυμό στη κάλπη. Δεν θα επιτρέψεις στη θολούρα να κάνει κουμάντο. Θυμωμένος και αηδιασμένος ήσουν τόσο καιρό. Θα πας αποφασισμένος. Με πίστη ότι βοηθάς και συ στο γκρέμισμα του σάπιου παρελθόντος. Τελειώσαν οι δικαιολογίες Μπάμπη και Άννα. Οι γενικεύσεις και οι αφορισμοί,τα μπινελίκια και ο θυμός ας κάτσουνε στο πάγκο. Τώρα στο γήπεδο μπαίνεις εσύ. Και καθορίζεις τις εξελίξεις. Μη ξεχάσεις μονάχα να πάρεις μαζί σου τη μνήμη σου...
Λέει ο Γιανναράς στην Καθημερινή: "Το καινούργιο δεν έχει ακόμα φανεί, τα μικρά σημερινά κόμματα είναι αποσπόρια της καταστροφής, όχι σπέρματα ελπίδας. Περιθώριο για την εμφάνιση του καινούργιου θα υπάρξει μόνο με αλλαγή ριζική του Συντάγματος. Να καταρρεύσει ολόκληρη η μεταπολιτευτική απάτη. Και ως τότε να κρατηθούμε στην Ευρώπη, όχι στο ιστορικό περιθώριο."
Έχω αναφερθεί, αν θυμάσαι σε παλιότερο άρθρο μου για το καινούργιο που δεν έχει ακόμα φανεί. Σε αυτό ελπίζω κι εγώ. Δεν ξέρω όμως αν πρέπει να προηγηθεί αλλαγή του συντάγματος. Αυτό που ξέρω είναι ότι το πρώτο βήμα για το καινούργιο μπορεί και πρέπει να γίνει τη Κυριακή.
Το ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ των Άρη Χατζηστεφάνου και Κατερίνας Κιτίδη με τίτλο "Catastroika"(μπορείτε να το δείτε ολόκληρο στο youtube) έχει καταπληκτικό επίλογο και θα ήθελα να τον μοιραστώ μαζί σας. Ακούγεται η φωνή του Κορνήλιου Καστοριάδη από ένα απόσπασμα συνέντευξής του το 1990 να λέει τα εξής: "Θα μπορέσει ο σημερινός άνθρωπος να υπερβεί τη φυσική του ροπή προς την αδράνεια, την ησυχία; Άλλωστε ο Θουκυδίδης το είχε πει αυτό: ή ελευθερία ή ησυχία. Πρέπει να διαλέξετε. Ή θα είσαστε ελεύθεροι ή θα είσαστε ήσυχοι. Και τα δυο μαζί δε γίνονται..." Καλή λευτεριά λοιπόν αδέρφια...
ΥΓ : Και αν φοβάστε διαβάστε για μια ηρωική πράξη που συνέβη σαν σήμερα, 61 χρόνια πριν για να πάρετε τα πάνω σας. Τότε πολεμούσαν τον κατακτητή με όπλα, αλλά και με ψυχή. Τώρα το όπλο σας είναι η ψήφος...
" Το μεσημέρι της 2ας Μαϊου 1941, ο 17χρονος μαθητής της Ε' Γυμνασίου του Βαρβακείου από τη Βυτίνα, Μαθιός Πόταγας, πετάχτηκε άοπλος στη μέση του δρόμου, ύψωσε το χέρι και φώναξε στη φάλαγγα των αρμάτων μάχης των ναζί που έφταναν στη γέφυρα Κουτρουμπή, στο δημόσιο δρόμο, που περνούσε έξω απ' τη Βυτίνα: " Σταθείτε. Δε θα μας σκλαβώσετε. Είμαι εδώ μόνος. Αλλά η Ελλάδα ολόκληρη ακολουθεί." Έκπληκτος ο διοικητής της φάλαγγας, ρώτησε το διερμηνέα, τί λέει αυτό το παιδί. Όταν ο διερμηνέας του εξήγησε, ο διοικητής με το αυτόματό του σκότωσε τον Πόταγα. Αλλά δεν έφτανε στον ναζί αξιωματικό μόνον ο θάνατος. Διέταξε τους στρατιώτες του και μ' έναν ογκόλιθο συνέθλιψαν το κεφάλι του νέου που τόλμησε να υψώσει το ανάστημά του απέναντι στο Γ' Ράιχ και το στρατό του..."
Η αντίσταση του ελληνικού λαού στον κατακτητή, σηματοδοτεί την ίδια την εθνική ταυτότητά του και την εθνική ύπαρξή του. Γιατί παρουσιάζει το εκπληκτικό φαινόμενο της καθολικότητας. Η καθολική σχεδόν συμμετοχή σ'έναν αγώνα άνισο, αλλά έμπλεο από τόσα υψηλά ιδανικά προσδιορίζει τον εθνικό και τον πανανθρώπινο χαρακτήρα της ελληνικής εθνικής αντίστασης. Τότε κάνανε πολλά, σήμερα; Τότε κάναν την υπέρβαση, σήμερα; Σας αφήνω να προβληματιστείτε, καλημέρα σας...
Δεν θα σας αφήσω μόνους σας αγαπητοί μου. Είμαι εδώ για να σας θυμίσω ότι τίποτα δεν άλλαξε από δαύτους. Να σας θυμίσω επίσης ότι αυτοί είναι που προσπαθούν να σε εκφοβίσουν με χίλιους δυο τρόπους για να υποκύψεις στο δικομματισμό. Είμαι εδώ ρε Μπαμπίνο για να σου θυμίσω πως ότι κι αν γίνει την επόμενη μέρα των εκλογών θα συγκυβερνήσουν οι δύο "αντίπαλοι". Γιατί πολύ απλά χρειάζεται ο ένας τον άλλον, αλλά και γιατί αυτό θέλουν τα αφεντικά τους. Άρα η ψήφος σε πασοκ-νδ είναι μια ψήφος σε συγκυβέρνηση πασόκ-νδ.
Δεν θα πας με θυμό στη κάλπη. Δεν θα επιτρέψεις στη θολούρα να κάνει κουμάντο. Θυμωμένος και αηδιασμένος ήσουν τόσο καιρό. Θα πας αποφασισμένος. Με πίστη ότι βοηθάς και συ στο γκρέμισμα του σάπιου παρελθόντος. Τελειώσαν οι δικαιολογίες Μπάμπη και Άννα. Οι γενικεύσεις και οι αφορισμοί,τα μπινελίκια και ο θυμός ας κάτσουνε στο πάγκο. Τώρα στο γήπεδο μπαίνεις εσύ. Και καθορίζεις τις εξελίξεις. Μη ξεχάσεις μονάχα να πάρεις μαζί σου τη μνήμη σου...
Λέει ο Γιανναράς στην Καθημερινή: "Το καινούργιο δεν έχει ακόμα φανεί, τα μικρά σημερινά κόμματα είναι αποσπόρια της καταστροφής, όχι σπέρματα ελπίδας. Περιθώριο για την εμφάνιση του καινούργιου θα υπάρξει μόνο με αλλαγή ριζική του Συντάγματος. Να καταρρεύσει ολόκληρη η μεταπολιτευτική απάτη. Και ως τότε να κρατηθούμε στην Ευρώπη, όχι στο ιστορικό περιθώριο."
Έχω αναφερθεί, αν θυμάσαι σε παλιότερο άρθρο μου για το καινούργιο που δεν έχει ακόμα φανεί. Σε αυτό ελπίζω κι εγώ. Δεν ξέρω όμως αν πρέπει να προηγηθεί αλλαγή του συντάγματος. Αυτό που ξέρω είναι ότι το πρώτο βήμα για το καινούργιο μπορεί και πρέπει να γίνει τη Κυριακή.
Το ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ των Άρη Χατζηστεφάνου και Κατερίνας Κιτίδη με τίτλο "Catastroika"(μπορείτε να το δείτε ολόκληρο στο youtube) έχει καταπληκτικό επίλογο και θα ήθελα να τον μοιραστώ μαζί σας. Ακούγεται η φωνή του Κορνήλιου Καστοριάδη από ένα απόσπασμα συνέντευξής του το 1990 να λέει τα εξής: "Θα μπορέσει ο σημερινός άνθρωπος να υπερβεί τη φυσική του ροπή προς την αδράνεια, την ησυχία; Άλλωστε ο Θουκυδίδης το είχε πει αυτό: ή ελευθερία ή ησυχία. Πρέπει να διαλέξετε. Ή θα είσαστε ελεύθεροι ή θα είσαστε ήσυχοι. Και τα δυο μαζί δε γίνονται..." Καλή λευτεριά λοιπόν αδέρφια...
ΥΓ : Και αν φοβάστε διαβάστε για μια ηρωική πράξη που συνέβη σαν σήμερα, 61 χρόνια πριν για να πάρετε τα πάνω σας. Τότε πολεμούσαν τον κατακτητή με όπλα, αλλά και με ψυχή. Τώρα το όπλο σας είναι η ψήφος...
" Το μεσημέρι της 2ας Μαϊου 1941, ο 17χρονος μαθητής της Ε' Γυμνασίου του Βαρβακείου από τη Βυτίνα, Μαθιός Πόταγας, πετάχτηκε άοπλος στη μέση του δρόμου, ύψωσε το χέρι και φώναξε στη φάλαγγα των αρμάτων μάχης των ναζί που έφταναν στη γέφυρα Κουτρουμπή, στο δημόσιο δρόμο, που περνούσε έξω απ' τη Βυτίνα: " Σταθείτε. Δε θα μας σκλαβώσετε. Είμαι εδώ μόνος. Αλλά η Ελλάδα ολόκληρη ακολουθεί." Έκπληκτος ο διοικητής της φάλαγγας, ρώτησε το διερμηνέα, τί λέει αυτό το παιδί. Όταν ο διερμηνέας του εξήγησε, ο διοικητής με το αυτόματό του σκότωσε τον Πόταγα. Αλλά δεν έφτανε στον ναζί αξιωματικό μόνον ο θάνατος. Διέταξε τους στρατιώτες του και μ' έναν ογκόλιθο συνέθλιψαν το κεφάλι του νέου που τόλμησε να υψώσει το ανάστημά του απέναντι στο Γ' Ράιχ και το στρατό του..."
Η αντίσταση του ελληνικού λαού στον κατακτητή, σηματοδοτεί την ίδια την εθνική ταυτότητά του και την εθνική ύπαρξή του. Γιατί παρουσιάζει το εκπληκτικό φαινόμενο της καθολικότητας. Η καθολική σχεδόν συμμετοχή σ'έναν αγώνα άνισο, αλλά έμπλεο από τόσα υψηλά ιδανικά προσδιορίζει τον εθνικό και τον πανανθρώπινο χαρακτήρα της ελληνικής εθνικής αντίστασης. Τότε κάνανε πολλά, σήμερα; Τότε κάναν την υπέρβαση, σήμερα; Σας αφήνω να προβληματιστείτε, καλημέρα σας...
Λένε πως πρέπει να ψηφίσετε με την λογική και όχι με θυμό. Εμείς απαντούμε: Ο θυμός στους καιρούς που ζούμε είναι υγιές συναίσθημα. Η απάθεια τόσων δεκαετιών είναι που μας οδήγησε στο χείλος του γκρεμού. Όσο για την λογική, εάν αυτή σας υπαγορεύει να ψηφίσετε εκείνους που παρέδωσαν την χώρα μας στους ξένους, τότε εμείς δηλώνουμε τρελοί. Αν η λογική σας λέει να εργάζεστε για 200 ευρώ μικτά, τότε δηλώνουμε παράλογοι.
ΑπάντησηΔιαγραφή