ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ (ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ)

    Και κλείνω το θέμα της αυτοκριτικής αγαπημένε μου αναγνώστη με ένα απόσπασμα από άρθρο του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη......"Παρατηρώ την αντιπαράθεση του τελευταίου διαστήματος σχετικά με το αν έπρεπε να πάμε στη λύση ενός νέου μνημονίου ή στη στάση πληρωμών. Ο κόσμος για πρώτη φορά ανησυχεί,μιλά,αλλά,όπως συμβαίνει και με τις πολιτικές δυνάμεις,απαντά σε άλλα από τα πραγματικά διλήμματα. Στο δίλημμα,για παράδειγμα, αν πρέπει να χρεοκοπήσουμε,να περάσουμε μερικούς μήνες άσχημα για ν'ανακάμψουμε,οι περισσότεροι λένε όχι,ακόμη κι αν έχουν ως συμπέρασμα πως το άλλο σενάριο θα είναι καταστροφικό. Λύση είναι αυτό που δε μας βάζει απέναντι στη δυσκολία. Η αδράνεια,αυτή η τάση της κοινωνίας να διατηρεί την κινητική της κατάσταση,όπως ακριβώς συμβαίνει σε ένα αυτοκίνητο που φρενάρει απότομα,αλλά οι επιβάτες συνεχίζουν να πηγαίνουν μπροστά,είναι καταστροφική. Στις αποφάσεις που πρέπει να πάρουμε για μία κατάσταση που αφορά το μέλλον απαντάμε με νοσταλγία για το παρελθόν. Απαντάμε "ναι" σε όποιον αφήσει να εννοηθεί, ή επιτρέψει σ'εμάς να παρερμηνεύσουμε,πως μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε με την ευκολία. "Άκοπα,αβάδιστα".όπως έλεγαν οι παλιές αγγελίες των εφημερίδων. Τρομάζουμε μπροστά στην πιθανότητα να χρειαστεί να κάνουμε κάτι. Όχι γιατί είμαστε τεμπέληδες, αλλά γιατί ταυτίσαμε τη ζωή και την επιτυχία με την χωρίς κόπο εξασφάλιση. Οι τηλεοράσεις,οι πολιτικοί,το sex and the city του κινηματογράφου,υπόσχονταν μία ζωή,όπου ο κόπος,το ζόρι ήταν σχεδόν αρρώστια. Από το λαμόγιο των θαλασσοδανείων και των επιδοτήσεων ως τον διανοούμενο σκηνοθέτη που περίμενε να κάνει ταινία με τις επιδοτήσεις του κράτους σαν να είναι τα μπαμπάκια του θεσσαλικού κάμπου,όλοι συναίνεσαν στο συμπέρασμα πως αυτή είναι η ζωή. Η ευκολία δεν δημιούργησε μόνο την πλαδαρότητα αλλά και την ομοθυμία. Όλοι συμφωνούσαν για να μη χαλάσει το πάρτι. Όποιος τολμούσε να πει κάτι άλλο ήταν αντιδραστικός,γραφικός,ασύμβατος. Όποιος χαλούσε τον κύκλο που ανατροφοδοτούσε τη μεταφυσική πίστη στην ευκολία ήταν μια μύγα μέσα στο γάλα που πρόσφερε η μεγάλη αγελάδα που γελάει σε κάποια διαφήμιση"......
    Νομίζω ότι διάβασες αρκετά. Σε βλέπω ήδη μπροστά στον καθρέφτη να μουντζώνεσαι! Δε χρειάζονται υπερβολές όμως. Το παρελθόν δε μπορούμε να το αλλάξουμε,παρά μόνο να διδαχθούμε από αυτό. Μπορούμε όμως να διαμορφώσουμε κατάλληλα το παρόν για να απολαύσουμε ένα καλύτερο μέλλον. Στο χέρι μας είναι. Εφόσον ήρθε η αυτοκάθαρση ως φυσικό επακόλουθο της αυτοκριτικής ήρθε η ώρα να τονώσεις και λίγο την αυτοπεποίθησή σου! Άντε αναγνωστάκο μου,μην αργείς δεν έχουμε πολύ χρόνο! Ο Σαμαράς ονειρεύεται να γίνει πρωθυπουργός! Μη δώσεις και σ'αυτόν την ευκαιρία!
*Θεέ της μέθης
όλο μου γνέφεις
μα εκεί που σε φτάνω
και πάλι σε χάνω
Στου Ολύμπου τα μέρη
το νόθο θα φέρει
της γνώσης τη σφαίρα
για σένα Πατέρα