Συγχωρέστε
με που ασχολούμαι πάλι με το νόθο του Διονύσου και με το βαρετό θέμα των
εκλογών αλλά θα το υποστείτε γιατί… δεν μπορείτε να κάνετε αλλιώς!
Καταρχήν
ο Διόνυσος έχει δώσει περισσότερα λεφτά σε… «υποβρύχια» ακόμη κι από τον
Τσοχατζόπουλο, οπότε θα έπρεπε να είναι φυλακή και όχι να αράζει ελεύθερος στο
σπίτι του και να μου εξαπολύει προσωπικές επιθέσεις…
Ο
Περικλής Γιαννόπουλος δεν οικοδομούσε την… αγάπη του με τους ατελείωτους περιπάτους.
Ερωτευμένος ήταν με το γκομενάκι και αυτός ο έρωτας τον σκότωσε… (αυτή είναι η
μία άποψη αλλά εδώ μας συμφέρει)
Για
το Διόνυσο προφανώς έπρεπε ο Γιαννόπουλος να σκάει μύτη στο μπαρ, να πίνει το
ουισκάκι του, να καπνίζει Camel και να παίζει προκλητικά τη
μορφονιά στο απέναντι τραπέζι. Μετά να τη φορτώσει στο αμάξι, να την πάει σε
ένα μοναχικό μέρος και να τη «γλεντήσει» από παντού! Αυτό είναι έρωτας!!! Όλα
τα υπόλοιπα είναι χάσιμο χρόνου…
Αν
του Διόνυσου του αρέσει περισσότερο ο σημερινός «έρωτας» από εκείνον τον
«βαρετό» με τους περιπάτους και τα λουλουδάκια, τότε καλύτερα να το γυρίσει στην
μπιρίμπα…
Ο
έρωτας είναι η φάρσα του Θεού στους ανθρώπους είπε κάποιος διάσημος… Δεν ξέρω
αν συμφωνώ αλλά αυτό αποδεικνύεται στην πράξη. Ο έρωτας σε μπερδεύει σε
τυφλώνει και σε κάνει να χάνεις την ουσία… που είναι η αγάπη!
Είναι
βέβαια πολύ πιο έντονος απ’ την αγάπη κι αυτό είναι που κάνει τον καθένα να
παγιδεύεται ξανά και ξανά… Αλλά μια μέρα ο έρωτας χάνεται και μένεις με την
πίκρα, την απορία και τις αναμνήσεις.
Και
όταν μεγαλώσεις αντιλαμβάνεσαι ότι πολύ εύκολα θα αντάλλαζες όλους τους έρωτες
που έζησες για λίγη αγάπη. Αλλά πού να τα ξέρει αυτά ο Διόνυσος ο ερωτύλος,
όταν έχει πάει με το μισό Χαριλάου και συνεχίζει προς Πυλαία μεριά…
Έχω
διαβάσει αρκετά Άρλεκιν και λογικό είναι να έχω επηρεαστεί αλλά ως εδώ… Πάμε στις
εκλογές τώρα!
Το
θέμα είναι ότι οι δημοσκοπήσεις είναι διαφορετικές όταν αφορούν νέους και
διαφορετικές όταν αφορούν μεγαλύτερους και ηλικιωμένους.
Συγκρούονται
δηλαδή η διάθεση για αλλαγή του νέου που πλέον έχει θολώσει από τη σαπίλα που
βιώνει και η διάθεση για διατήρηση των κεκτημένων από τους μεγαλύτερους.
Συγκρούεται
δηλαδή το όνειρο για μια διαφορετική κοινωνία από αυτήν που ζούμε, με τον φόβο
των μεγαλύτερων μήπως αυτή η νέα κοινωνία θα μας πετάξει εκτός Ευρώπης, θα
χάσουμε τα λεφτά που έχουμε στην τράπεζα και θα τρέχουμε στο δρόμο πεινασμένοι
να δαγκώνουμε ο ένας τον άλλον.
Αυτοί
δηλαδή που μας ζαλίζουνε τα «φρύδια» από μωρά για τις δυσκολίες που περάσανε
και που εμείς τα βρήκαμε όλα έτοιμα, φοβούνται μην τυχόν και περάσουν…
δυσκολίες!
Οι
δειλοί!!
Και
οι νέοι που «είναι καλομαθημένοι» και «τα έχουν όλα στα πόδια τους», φτύνουν
κατάμουτρα την κοινωνία που τους δώσανε και είναι διατεθειμένοι να περάσουν
όσες δυσκολίες χρειαστεί για να αλλάξουν τα πάντα..!
Απίστευτα
πράγματα…
Βέβαια
θα σου πει ο παλιός «εσύ δεν ξέρεις τι θα πει να μην έχεις παπούτσια να
φορέσεις ή να μπαλώνεις το τζιν 15 φορές επειδή δεν έχεις λεφτά να αγοράσεις
καινούριο… και να τρως κάθε μέρα φασολάδα και μπλα μπλα μπλα»…
Δεν
θέλω παπούτσια ρε φίλε! Θα μάθω να τρώω και φασολάδα αν χρειαστεί αλλά τη
γαμοκοινωνία που μου έδωσες ΕΓΩ θα τη γκρεμίσω!
Στις
6 Μαΐου, εκτός από τους παππούδες και τις γιαγιάδες σας, κλειδώστε και τους
γονείς σας… Προφασιστείτε ατύχημα, πείτε τους ότι παντρεύεστε εκτάκτως τη μέρα
των εκλογών, αλλά μην τους αφήσετε να ψηφίσουν!
Νισάφι
πια με ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Τσίπρες, Παπαρήγες, Κουβέληδες, Καρατζαφέρηδες και... Οικολόγους!
Τους
βλέπουμε 40 χρόνια τώρα! Και ταινία με 15 Όσκαρ να ήταν θα την είχαμε βαρεθεί..!
Πόσο μάλλον τώρα που πρόκειται για μεταγλωττισμένη μεξικάνικη σαπουνόπερα…
Μην
επηρεάζεστε από 5-6 έντιμους και ικανούς ανθρώπους που θα βρείτε μέσα σε κάθε
κόμμα του κατεστημένου… Και στον σκουπιδοτενεκέ αν ψάξεις καλά θα βρεις κάνα
μήλο που έπεσε μέσα από σπόντα… Αλλά δεν μπορείς να το φας… Γιατί κάνει τόσην
ώρα παρέα σε ληγμένα κρέατα, απομεινάρια από σαλάτες κι από πίτσες, κατάλοιπα
μιας εποχής φαγητού και μάσας που φαινόταν νόστιμη, αλλά μας δηλητηρίασε και
κατέληξε στα σκουπίδια…
Δεν
θέλω άλλο φαγητό από τα σκουπίδια! Θα πληρώσω όσο χρειαστεί για να πάρω και
πάλι φρέσκο! Μετά από τόσα χρόνια το δικαιούμαι..!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου