ΝΟΝΟΣ ΚΑΙ ΤΣΙΓΑΡΟ...

    Αναγνώστη μου...Αναγνωστάκο μου...Με κούρασε αυτή η προσφώνηση. Πρέπει να σε βαφτίσω! Πώς αλλιώς να σε νιώσω πιο κοντά μου; Πώς αλλιώς θα γίνεις "δικός μου άνθρωπος"; Δύο ονόματα χρειάζονται. Ένα ανδρικό και ένα γυναικείο. Λοιπόν, αρσενικέ μου αναγνώστη από 'δω και πέρα θα σε λέω Μπάμπη. Μου αρέσει το Μπάμπης γιατί είναι μάγκικο,αν και προέρχεται από ένα "ανάλατο" όνομα(Χαράλαμπος),το οποίο μάλιστα "σπάει" σε δύο φλώρικα(Χάρης και Λάμπης!) Και εσύ θηλυκέ μου αναγνώστη θα λέγεσαι από δω και μπρος Άννα. Ωραίο ονοματάκι, το οποίο διαβάζεται και ανάποδα για να μη μπερδεύεσαι!
    Αφού λοιπόν έγινα πνευματικός σου πατέρας και επίσημα, πάμε να ξεφύγουμε λίγο από την καθημερινότητα μιλώντας για το αγαπημένο μας "σπορ"(αν δε καπνίζεις κλείσε το μπλογκ,τον υπολογιστή σου και πέσε για ύπνο...ανύπαρκτε...) Η λέξη τσιγάρο,προέρχεται από τα ισπανικά και μας στοιχειώνει από τα εφηβικά μας χρόνια. Ξανθό χαρμάνι,λευκό τσιγαρόχαρτο,μια ρουφηξιά ως τα βάθη και η κάφτρα να φουντώνει. Υπάρχει καλύτερη αίσθηση; Τί είπες Αννούλα; Να το κόψω γιατί μου κάνει κακό; Μάλλον θ'αστειεύεσαι. Ξέρεις τί συμπτώματα έχει η διακοπή του καπνίσματος; Νευρικότητα και διάθεση για καβγά, τρέμουλο χεριών, αύξηση αισθήματος πείνας, διαταραχές ύπνου. Μια χαρά είμαστε με το τσιγαράκι μας,έτσι δεν είναι ρε άνεμε; Θα σου παραθέσω τώρα δύο αποσπάσματα για το το τσιγάρο από επαγγελματίες γραφιάδες για να γουστάρεις λιγάκι ρε Μπάμπη θεριακλή! Εμένα επέτρεψέ μου να τη κάνω για λίγο. Πάω να φουμάρω ένα σέρτικο και επιστρέφω!
    "Τα τρία απ' τα τέσσερα στοιχεία της Φύσης, τα μοιράζονται όλα τα πλάσματα, αλλά η φωτιά ήταν δώρο που έγινε μόνο στον άνθρωπο. Το κάπνισμα του τσιγάρου είναι ο μεγαλύτερος βαθμός οικειότητας που μπορούμε ν' αποκτήσουμε με τη φωτιά χωρίς φόβο άμεσου τσουρουφλίσματος. Κάθε καπνιστής είναι μια ενσάρκωση του Προμηθέα, που κλέβει τη φωτιά απ' τους θεούς και τη φέρνει σπίτι. Καπνίζουμε για να δοκιμάσουμε τη δύναμη του ήλιου , για να κατευνάσουμε τη κόλαση, να ταυτιστούμε με την αρχέγονη σπίθα,να φάμε απ' το ίδιο το μεδούλι του ηφαιστείου. Δε μας ενδιαφέρει ο καπνός, αλλά η φωτιά. Όταν καπνίζουμε εκτελούμε μια παραλλαγή του χορού της φωτιάς, μια τελετουργία εξίσου παλιά με τον ίδιο τον κεραυνό. Μήπως αυτό σημαίνει πως οι θεριακλήδες είναι θρησκευτικές φανατίλες; Πρέπει να παραδεχτείτε πως υπάρχει μια ομοιότητα. Το πνευμόνι του καπνιστή είναι μια γυμνή παρθένα που αφιερώνεται θυσία στο θεό της φωτιάς." (Τομ Ρόμπινς)
    " Όπως μου εξήγησε ο εξάδελφος, ο πραγματικός καπνιστής είναι αυτός που το έχει συνηθίσει και δε μπορεί να το κόψει Οι άλλοι δεν είναι σοβαροί καπνιστές. Καπνίζουν πότε-πότε για φιγούρα. Τέτοιος σοβαρός καπνιστής θέλω να γίνω κι εγώ. Όπως,επίσης, μου εξήγησε ο εξάδελφος, το τσιγάρο συνδυάζεται με διάφορες καταστάσεις. Το απολαμβάνεις ιδιαίτερα μετά το φαγητό και ακόμα περισσότερο με τον καφέ. "Με το κακάο πάει;" τον ρώτησα. "Όχι ρε..." με αποπήρε, χωρίς όμως να μου εξηγήσει γιατί. Από τότε άρχισαν οι διάφοροι συνδυασμοί. Τσιγάρο και περπάτημα, τσιγάρο και διάβασμα,τσιγάρο και γράψιμο. Δοκίμασα τσιγάρο και φαγητό δε μου κάθισε. Τσιγάρο και χέσιμο πήγε μια χαρά. Τσιγάρο και ποδήλατο έτσι κι έτσι. Τσιγάρο και οδήγηση, εντάξει όλοι το κάνουν. Δοκίμασα και πιο προχωρημένα πράγματα. Τσιγάρο και κολύμπι, δύσκολο. Τσιγάρο και σέρφινγκ, δύσκολο αλλά γίνεται. Τσιγάρο και βαρκάδα, υπέροχο. Τσιγάρο,τάβλι και καφές,ο ιδανικός συνδυασμός. Μ' αυτά και μ' αυτά,όμως, το τσιγάρο μπήκε σε όλες τις στιγμές της ζωής. Έφτασα να ζω για να καπνίζω. Όταν βάζω το ξυπνητήρι για να ξυπνήσω,την ώρα που χτυπάει, παρά τη στεναχώρια και την τσαντίλα, σκέφτομαι κι ένα ευχάριστο. Τουλάχιστον θα ξυπνήσω και θα καπνίσω..." (Γιώργος Γλυνός)
    Το 'κανα κι εγώ το τσιγαράκι μου! Θα τα ξαναπούμε σύντομα Μπαμπίνο και Αννούλα! Εσείς θα πάτε να γιορτάσετε ως καλά χριστιανόπουλα το πάσχα και εγώ θα ανέβω μέχρι τον Όλυμπο να τσουγκρίσω κανα ποτηράκι με τον πατέρα μου...Ποιός νομίζετε πως θα περάσει καλύτερα;;;...